Bize büyüklerimiz, hocalarımız hep pozitif olmamızı söylüyorlar ama bu ülke de nasıl pozitif kalır ve nasıl pozitif düşünebiliriz ki soruyorum sizlere ? Yalancılığın tavan yaptığı, hortumculuğun hiç bitmediği, kötülerin her zaman iyileri ezdiği, zalimin zulmünü her devirde devam ettirdiği, nemrutun acımazıslığı misali yapılan acımasızlıklar, dinsizin hakkından gelemeyen imansızlar, vs. vs... Yani anlayacağınız bu karamsar vesaireler içinde bizi hayata bağlayacak pozitifliği nerede bulacağız ? Avrupaya bakıyorumda refah düzeyi çok yüksek olan bir sürü ülke var. Bizde bir Avrupa ülkesiyiz ama bizim Ülkemiz öyle mi ? Bence Hayır.. Düşünebiliyor musunuz ülkenizde hırsızlık yok, kapkaçcılık yok, insanlar dinlerini özgürce bir şekilde yaşabiliyorlar, hiçbir şekilde kimse size karışmıyor.. {Tıpkı ecdadlarımız Osmanlı gibi} Evet önceden bizlerde yaşanılan bu hoşgörüler şimdi Avrupa'da.. Böyle bir ülke de yaşanılmaz mı sayın okuyucular ?
Yok işte sanki en son gençlik-nesil bizleriz gibi bu saydıklarımın hiçbirisini göremiyorum güzelim Ülkemde.. Bütün bunlara rağmen nasıl pozitif olunur bilmiyorum ama her şeye rağmen pozitif olmak, her zaman bardağın dolu tarafını görmek istiyorum ben.. Ne kadar karamsar bir tablo olursa olsun bir gün her şeyin düzeleceğine tüm yüreğimle inanıyorum ben.. Belki de o günleri göremeyeceğim ama öyle bir gün olacağını biliyorum. Bu konuda sezgilerimin çok kuvvetli olduğunu düşünüyorum. Her şeye rağmen pozitif olabilmemiz dileğiyle, sağlıcakla kalın..
Her şey 6 yaşında başladı.. Okul sözcüğü ilk başlarda insana masum gelse de zamanla yerini kine, nefrete bırakır oldu.. Çok istekli çok hevesliydik okumaya, cahil kalmamaya.. Bizim de arkadaşlarımız olsun biz de okuyalım istedik. Büyüklerimizden " Bak ben okumadım görüyorsun halimi, oku da adam ol ! " psikolojisiyle büyüdük biz.. Zevk alarak okuduğumuz zamanlar yıllar geçtikçe azap haline döndü. Sınıfta okumayı ilk söken, ilk gittiği okulda 46 kişinin oyuyla başkan yapılan, kurdeleyi mavi önlüğüne takılan ben bakıyorum da şimdi o yılları özlemle anıyorum..
İlkokul gerçekten güzeldi. İlkokulda çok yaramaz bir kişilik olarak sivrilivermiştim o zamanlar.. Kaşımın üstünü kim bilir kaç kez voleybol direklerine vurdum .. 11-50 oynarken ne çok kişiyi yakaladım, yakalamakla kalmayıp arkadaşların üstünü başını yırttım.. Yakalama pahasına üst yırtan bir canavarmışım ben adeta : ) İlkokul yılları acısıyla, tatlısıyla güzel geçerken ortaokula adımı atmıştım. Ortaokulda birden fazla hocanın olması bizde şaşkınlığa yol açmıştı çocuk psikolojisiyle.. Ortaokul yıllarında yaramazlıklarımı bir kenara atıp çok sessiz bir kişiliğe bürünmüştüm. Beni tanıyanlar çok sessiz, çok efendi olarak tanımlarlar genelde. İşte bu genelleme o yılların bir eseri..
Tabi ilkokul 4'ten sonra liseye kadar (lisede dahil) bir sürü takdir ve teşekkür belgelerim oldu. Hâlâ evde saklarız aldığım belgeleri ve karnelerimi. Bir ara unutmazsam fotoğraflarını çekerim. Çok şükür derslerine bağlı bir öğrenciydim. Ezberi kuvvetli, heyecandan bildiklerini bir anda unutan birisiydim aynı zaman da ben : ) İstiklal marşının 10 kıtasını ezberlerdim ama utangaçlığımdan 5 sene boyunca 1 defa bile andımızı okul karşısında okuyacak cesareti gösteremezdim.. (Andımızı da ezberliyordum bu arada :) Lise hayatı boyunca hâlâ çocukluktan kurtulamamış arkadaşlarım vardı benim.. Bu arkadaşlarımı olgunlaştırmak için her yönü denedim ama malesef huylu huyundan vazgeçmiyor arkadaş ! Kendim çok olgunum ya neyse :P
Derkeeenn geldik Üniversiteye.. Kesinlikle hayallerini kurduğum bir yerde değilim onu söyleyeyim ilk başta. İnsanların burada benden olgun, espri anlayışı kuvvetli, hepsinin sosyal birer birey olduğunu düşünmüştüm ama yanılmışım.. Burası ne biliyor musunuz sayın okuyucular ? - Okuduğum lisenin 2. yarısı gibi bir şey.. Öğretim görevlileri başına buyruk hareketlerle istediği yetkiyi almış. Sanki öğretim görevlisi değil okulun müdür yardımcısı ! Hepsinin de maşallah arabaları var ve son model ne hikmetse.. İçlerinden sadece 4 tanesi beğenebileceğim türden hocalar. Geriye kalanlar sanki lise hocaları gibi. Meslek yüksek okulu demek böyle bir yermiş. Ama isyan yok aklımda. Aklımda sadece burayı en iyi bir şekilde bitirebilmek var sayın okuyucular gerisi bahane ve hikaye.. Vizelerde başladı geceleri 4'de yatıp 7:30'da kalkıyoruz hoş.. Allah sonumuzu hayretsin, sağlıcakla kalın..
Not: Bu yazı kesinlikle bir isyan yazısı olmayıp, içimde birikenlerin dışa vurumudur..
Bu eklentiyi eminim birçok yerde görmüşsünüzdür. Fakat eklentiyi kurduktan belli bir süre sonra sayaç linki hata veriyordu. Hatta eklentiyi kurmadan bir çoğu da çalışmıyordu zaten ! Çalışanların bir kısmının da reklamlı olup kendi linklerini koyan insanlar tarafından yapıldığını düşünecek olursak bu eklenti tam size göre olmuş oluyor. Ben yaklaşık 3-4 gündür sorunsuz bir şekilde stabil olarak kullanıyorum. Bu eklentiyi hazırlayan Blogger Counter blogunun sahibi Barış Bey'dır. Kendisi sitesinde bu eklentinin ücretli olduğunu belirtmiş sizinde göreceğiniz üzere. 2-3 gün önce ki konuşmalar sayesinde sağolsun Barış hocam bana çok yardımcı oldu ve sıfırdan bir eklenti kurmama olanak tanıdı hemde ücretsiz ! Bende ücretsiz olan bu eklentiyi siz değerli ziyaretçilerime sunmak istedim..
Eklenti henüz beta aşamasında. Vakit bulduğumda bu eklentinin çok daha ayrıntılı bir şekilde yapılmış halini de sizlere sunmak isterim. Ama öncelikle "eldekiyle yetinme" deyimiyle size bu eklentinin de yazılarınızı çok güzel sayacağı garantisini veriyorum.. Eklentinin temeli PhpMysql'e dayanıyor aslında. Basit gibi görünen fakat bir o kadar da karışık bir kod satırıyla çalışıyor eklentimiz. Biz barış hocamla konuştuk ve eğer bu eklentiye talep fazla olursa çok ama çok cüzi bir miktarla 2 $'a satmayı düşünüyoruz. Para ödendikten sonra da kurulum klavuzunu satın alan kişiye Türkçe ve İngilizce olarak sunmayı düşünüyoruz. Kurulum dosyasını da pdf formatında sunmayı düşünüyoruz eğer talep fazla olursa. Bugün anlatacağım eklenti tamamen ücretsiz olup kendi hostumda barındırılmaktadır. Tek eksi tarafı kullanan kişi ne kadar çok olursa bu eklentiyi hostun bandwith'i yani aylık kotası o kadar çabuk dolar ve bu da benim aylık ekstra bandwith almam anlamına gelir. İsterseniz kuruluma geçelim bir an önce:
Şimdi öncelikle şunu belirteyim bu eklentiyi anasayfanız da gösteremezsiniz ! Gösterseniz bile yazıları periyodik bir şekilde yanlış olarak sayacaktır eklenti. Bunun yerine bu eklentinin en mantıklı tarafı yazdığınız yazıya tıklandıktan sonra sayıyor olması. Ayrıca tekil hiti değil çoğul hiti sayar yani siz sayfayı her yenilediğinizde okunma sayısı sırasıyla 1 defa artar. Bunları söyledikten sonra Kontrol Paneliniz'den "Şablon HTML'sini düzenle" kısmına gelelim ve şu kodu arayalım:
<p><data:post.body/></p>
Bu kodu bulduktan sonra şu kodları yapıştıralım:
<b:if cond='data:blog.pageType == "item"'><span style='color: #297eb9;'>Görüntülenme: <script src='http://counter.enesilhan.net/counter.php' type='text/javascript'/></span></b:if>