İnsanın Kendi Blogu Gibisi Yok !

Kim ne derse desin her horoz malesef kendi çöplüğünde ötüyor! Yani insan rahata kavuştuğu zaman bir şeyler yapası geliyor."İnsanın kendi evi gibisi yokmuş" derler ya ben de bunu blogum için kullanmayı uygun gördüm. Bundan yaklaşık 10 ay önce içimdeki blog sevgisine dair şu yazıyı yazmıştım: "İçimdeki Blog Sevgisi" Üstünden epey zaman geçmiş ama ben bu yazıyı şimdi okuduğumda düşüncelerim zerre değişmemiş ! Demek ki ben bu blogu gerçekten seviyorum :) Şaka bir yana ama bu blogun artık bağımlısı oldum diyebilirim.



Blogla uğraşmadığım zaman kendimi eksik hissediyorum. Giremediğim saniyeler,dakikalar,saatler hatta günler bana zehir gibi geliyor. Hani açık havada içinize mis gibi nefesi çekersiniz ya ben de blogumu gördüğüm zaman o denli rahatlıyorum.

Şu ana kadar tek ciddi olan bu blogum yani "Enes ve Blog'u" günler geçtikçe kendini vazgeçilmez yaptı {benim için tabii ki}. Ben bunu şimdi böyle söyledim ama bu göreceli bir iş. Yani her insan gerçekten bildiği ve güzel şeyleri paylaşma niyetiyle bir site açtıysa belli bir zaman sonra o insan o siteden vazgeçemez.



Arkadaşıma anlatamadığım şeyleri bile blogumla paylaşabiliyorsam bu blog benim gerçekten vazgeçilmezimdir. Tabii ki bu denli sevmemde siz okurlarımın payı çook büyük. Önceleri yorum kaygısıyla yazılan yazılara bakıyorum da "Keşke yazmasaydım o niyetle" diyorum kendi kendime.. Çünkü eğer iyi bir şey yaptığınıza inanıyorsanız ve bundan kesinlikle eminseniz günün birinde mutlaka bunun mükafatını alacaksınızdır. Gerçi günümüzde meyve veren ağacı taşlayanlar olsa da kesinlikle vazgeçmeyin bu sevdadan, çünkü siz doğru yolda olanlardansınız...



Şunu biliyorum ki bu blogu benden başka takip edenlerde var. Ve aynı şekilde beni sevende var sevmeyen de.. Herkes seni sevecek diye ego yapmanın bir anlamı yoktur, olamaz da.. Ama şunu söyleyeyim: Beni sevenden de, sevmeyenden de; takip edenden de , etmeyenden de Allah razı olsun. Birisinin google'da arattığı bir bilgiyi az da olsa bu blogdan öğrendiyse ne mutlu bana! Şunu tekrar belirteyim: Ben bu blogu gerçekten seviyorum ve ömrüm oldukça yazmaya devam edeceğim. Hiçbir zaman bu blogda hit için seo için uğraşmayacağım.



Bu blogun belli bir amacı var ve prensibinden şaşarsa büyük bir sıkıntı var demektir. Bu olmayacak inşallah buna inanıyorum ben. Gece gece insanın aklına türlü türlü şeyler geliyor. Ve insan daha felsefik düşünebiliyor . Kendimi aşmaya başlıyorum :) Yavaştan yazıyı sonlandırsam iyi olacak galiba. Konu nereden nereeyee geldi. Umarım bu yazımda demek istediklerimi anlamışsınızdır. Uzun zamandır böyle yazı yazmıyorum iyi oldu böyle. Neyse Allah'a emanet olun ve kalın sağlıcakla ...