İnsanın Sağlığı Gibisi Yokmuş!
Kız tarafı olmak iyi değilmiş!:
Blogu ihmal etmemdeki büyük etkenlerden birisi kına gecesi,nişan ve düğün işleri oldu. Kız tarafı olunca işlerin pek iyi gittiği söylenemez. Yengemin kızı evlendi geçtiğimiz hafta içinde. Bizlerde kız tarafı olarak herkesten önce saf almamız gerekirdi ve öyle de oldu. Geçen perşembe değil ondan önceki perşembe toplanıldı nerdeyse tüm sülale. Cuma gecesi kına gecesi oldu. Erkekler erkek evinde(damadın babasıgilde) Kadınlarda yengemgilde akşam 8'den itibaren kına gecesi düzenlendi. Herkes çıktı oynadı erkek evinde ama ben oynamadım, oynamayı ve kendimi oynatmayı hiçbir zaman sevmedim ki zaten :) Neyse cumartesi günü boş geçildi. Pazar günü de Nişan töreni vardı zaten. Ağlamaz dediğim kuzenim ablasının beline kurdaleyi bağlayınca gözlerinden akan yaşları durduramamış :) O anın değil ama nişan töreninin kısa bir videosunu koyayım:
İlk defa Sınava heyecansız girdim:
Takip edenlerin bildiği gibi üniversite hayallerimi ertelemek zorunda kalmıştım. Son çare olarak açıköğretim fakültesini yazdım ama o da şu anda sadece formaliteden ibaret! Belki askerlik tecili için işime yarayabilir :) Hemen söyleyeyim şu an yoklama kaçağıymışım :) Elimden tutup götürürlerse ben şaşırmayacağım sizde şaşırmayın :-) Yeni adıyla YGS sınavına bu kaç oldu bilmiyorum(sanırım 4.) ama tekrar girdim. Şu an ki hedefim artık Polislik. Pazar günü de bu sınava girdim. Sınav öncekilere göre çok daha iyiydi. Yani keşke öncedende bu şekilde girebilseydik diyorum. Sınavın bitmesine 1 saat kala sancılandım. Ne olduğunu sınavdayken anlayamadım.
Hastane Koridorları ve Ben:
Sınav gününün akabinde rahatsızlığımın ciddi olduğunu düşünmeye başladım çünkü gerçekten çok sancılanıyordum. Pazar günü olması sebebiyle normal olarak doktorlar felan kapalıydı. Annemin acile götürelim mi sorusuna hayır olarak karşılık verdim ama pişman olan yine ben oldum! Gece olunca sancıdan duramaz vaziyete geldim ve Acile gittik. Kan ve İdrar tahlilleri,ardından iğne yedim ve 1 şişe de Serum cabası! Sonrasında film çektiler. Ertesi gün Ultrason uygulandı. Doktor büyük ihtimalle böbreğimde taş olabileceği kanaatini getirdi. İşin içinde Ameliyat ihtimali olduğu için çok üzülüyorum. Bu dünya zaten imtihan dünyası öyle her zaman rahatlık,huzur değil işin gerçek yanını sanırım yeni yeni görmeye başlıyorum. Rabbimden gelen her şeye kesinlikle İsyan yok Şükür var elhamdülillah. Buna da şükür diyorum her zaman için. O hastane koridorlarında öyle insanlar varki doktorun yanına gidene kadar insana kendi derdini unutturuyor! Beterin beteri var diye boşuna dememişler. Bende o yüzden artık fazla üzülmek istemiyorum. Bugün sabah 8'de 50 ml gramlık iki enjektörle damardan ilaç verilecek ardından da renkli film çekilecek. Dostlarım şu sıralar her zamankinden daha çok duaya ihtiyacım olduğunu hissediyorum. Rica etsem ismen dua eder misiniz ? Edersenizde etmezsenizde Allah hepinizden razı olsun. Duygu sömürüsü gibi algılanabilir bu yazı fakat insanın başına bir sıkıntı gelince ne yapacağını bilemiyor. Bende en kısa yol ile birçok insana ulaşmak için bu yazıyı yazma gereği duydum. Hayat o kadar garip ki her şey yolunda giderken birden bire ayağımız kayıverebiliyor. Ama her şeye rağmen gülümsemeyi ve gülümsetmeyi unutmayın dostlar.
İşte blogu ihmal etmemin belli başlı nedenleri yukarıdaki saydıklarımdı. Rabbim tüm şifa bekleyen kullarına şifa versin inşallah. Selam ve Dua ile...